jueves, 5 de julio de 2012

Pon a parir a Rajoy



Acabado el fútbol el otro día coincidí tras la gloriosa victoria con destacados militantes del PP local cuyos nombres no vienen a cuento, y hasta creo recordar que entre ellos se encontraba algún dirigente. Después de los comentarios de rigor sobre Sara Carbonero, la verdadera estrella de la Eurocopa, les transmití una preocupación, un resquemor que me reconcome: hace dos o tres semanas que no escribo sobre vosotros, dije, y la gente empieza a pensar que me escoro a la derecha, lo que no es conveniente para mi imagen ni mucho menos para la vuestra.
Comprendiendo mi desasosiego, comenzaron a proponer nombres de concejales del PP sobre los que todavía no he escrito. Begoña Laya, sugirió al fin uno. Creen que los conozco a todos, pero yo en ese mismo instante y hasta que llegué a casa y la busqué en Google, desconocía si Begoña Laya era una concejala, una joven gaiteira de moda o una marca de galletas artesanales. “¿Qué voy a escribir, que prefiero las Campurrianas?” Lo pensé pero no lo dije en voz alta porque para mantener mi creciente influencia necesito que crean que lo sé todo sobre política local, que es precisamente el tema que más desconozco, de ahí que escriba siempre sobre él. Cuando uno conoce en profundidad un tema pierde la perspectiva y con ella la objetividad. El columnista se distingue de toda la vida de Dios por escribir sobre cuestiones de las que no tiene ni puta idea, pero no era el momento de entrar en ese asunto (...) Diario de Pontevedra. Pon a parir a Rajoy.



12 comentarios:

  1. Non estou afeito ao uso deste tipo de linguaxe, e menos para calificar un post que lin nunha bitácora, pero para todo hai unha primeira vez:
    COJONUDO !!!
    Bueno, primeiro lino no Diario, que ultimamente madrugan máis ca ti : )

    ResponderEliminar
  2. Si quieres saber de Begoña Laya, diz mi marido que le preguntes a él. Que se entienden muy bien (sin doble lectura, quiero pensar)

    Y sí, tardas en colgar la entrada.

    ResponderEliminar
  3. Manuel, eu madrugar, madrugo, pero non ando moi ben de tempo últimamente. E coida ese vocabulario, home. Capra nunca dixo palabras groseiras.

    ResponderEliminar
  4. Tareixa, dile a tu marido que un día quedamos todos y hablamos de Begoña Laya hasta el amanecer. Y de paso nos bebemos unas jarras.

    ResponderEliminar
  5. Me dice que entretanto se bebe media jarra se termina toda conversación. Ni amaneceres ni nada. Mejor meterse con Rajoy sin duda.

    ResponderEliminar
  6. Glub deixade tranquilo a Mariano que ten moitas cousas que facer antes de estar pendiente da xente que o pon a parir.
    Creo que Sara Carbonero e a mellor opción.

    ResponderEliminar
  7. ¿Cómo? ¿Cuándo vas a quedar para beber con Sara Carbonero hasta el amanecer?

    ResponderEliminar
  8. Tomo nota, tareixa. Tendremos que dejarlo en media jarra y hablar de otras cosas hasta el amanecer.

    Santano, Mariano no tiene ni idea de cuáles son las cosas que tiene que hacer.

    ResponderEliminar
  9. http://www.youtube.com/watch?v=ztch5DcLK7A&feature=related

    ResponderEliminar
  10. Hermosa canción, Cítara. Échame a mí la culpa de lo que pasa.

    ResponderEliminar
  11. saludos desde el bosque

    ResponderEliminar
  12. Saludos, Sir Percy. Cuidado con Chauvelin.

    ResponderEliminar