MEU VERÁN. SEGHUNDA PARTE. O Interior.

Por Femia Castradora

  

Minha vida vai lighada ó rural.  Alí son felis e síntome realisada.  Os veráns son tranquilos e sen estrés.

Permaneso en armonía ca naturesa e comparto vivensias cos animais do entorno. Son coma una Tarsana do rural, rodeada de vacas, ouvelhas , quiricas, cans e demais animaladas. E comparto esperiensias. Se vou a banharme ó río, alá imos todos, pareso a encarghada de levar as parelhas de animais á arca de Noé, que foi o primeiro ecoloxista do que se ten notisia. As pombas non lhe interesaban moito, xa que non dubidou en utilisalas en benefisio propio.

Pois eso, eu vou cos animais ó río e alí ghústanos retosar na augha. As ouvelhas molhan a súa lá, Marela nada coma unha tola, o que lhe ven moi ben para a súa musculatura vacuna.

As quiricas son mais de ir buscar ghusanos que de nadar. Non pensan en mais que picotear. Hai que acostumalas, senón non disfrutan do verán coma todos e eso tenme preocupada. As veses, bótoas á augha para que refresquen, parese que non lhe ghusta moito o asunto,  neso son coma os ghatos.

A situasión lémbrame moito ós meus tempos ghipis, mulher e naturesa en comunión (é a única ves que estou en comunión, non pensedes). Sen historias de ver quen leva o banhador mais fáxion e sen ter que meter barrigha cando se che aserca alghén. Non pensedes que vou ás posas cun triquini de Andrés Sardá con pedraría.

Eu son partidaria de ir en sirolas e de ves en cando, cando me peta, colho e ponho un meiba, herensia familiar do meu pai mais en concreto. Tamén tenho un banhador da minha nai, pero é coma ponher un xersei, do ghordo que é. Se se molha, ó sair pesas polo menos sinco quilos mais, ata pode ser pelighroso para o tema natasión. Hai que reconheser que ten unha vantaxe, que ó ter reforso no peito dun plástico (copas duras, que se lhe chamaban) se tropesabas e caías, non había pelighro, xa que o que tocaba o chan primeiro eran o super suxeitador acorasado e non pasaba nada.

Cando era  unha nena e os meus pais non me deixaban ir ó río soa, entón había a opsión lavadeiro, que tamén tinha o seu aquel. E por riba, se estaba alghén a lavar, tinhas o dous por un e xa ibas limpinha á casa.

Apertas.