miércoles, 22 de enero de 2014

Llou




Por Femia Castradora


Llou, onde estás, Llou?

Fai días que non te vexo, Llou. Qué pasou contigho, xa non me queres, Llou? Xa non che fagho cóxeghas na barrigha?

O dia que nos conhesimos foi especial, Llou. Ías ti polo pasillo dos conxelados do Lidel e eu colhín unha bolsa de chícharos. Estaba aberta e acabaron todos polo chan. Resbalaches, Llou, e todo o ti caiches coma un peso morto. Llou, rompiches a perna. Pero eu coideiche coma se foras meu ghatinho desvalido e con fame. Eniesado e todo metinche no cortelho, resién decorado para a ocasión no Ikea, Llou.

Non nesesitabas calefasion, xa que Marelinha e Porcachón dábanche todo o seu alento día e noite, Llou. E coma comías nos caios que sempre che fasía! Nunca che cansabas de comelos, polo almorso, pola comida e pola noite…, aínda os días que querías mirindar pedíasmos coma se non houbera nosilha.

Llou, vouche buscar ata que che atope, non haberá curruncho no mundo no que poidas estar sen que eu o vaia ver, Llou. Sei que ti non te fuches pola propia voluntá, houbo alghén que che afastou de min. Un alma cándida que non sabía do noso amor. Llou, coma te estranho!

Llou, ven canto antes. Na tua tarxeta de Novaghalisiabanco xa non queda nada e non vou poder ir de vacasións, Llou. Tenho apartada unha viaxe a Finisterre nun hotel con iacusi. Vou perder o sinal se non lhe levo o resto do dinheiro esta semana. Non me ghustaría tirar os teus cartos come se nada. Seghuro, querido Llou, que tardaches moito tempo en conseghir eses noventamil euros que tinhas na cartilha.

Llou, que fas a cachinhos no arcón, ao lado do raxo e as chuletas de porco, Llou? Que ghuapinho co teu cabelo cheo de escarcha, Llou! E que color tan espesial. Faiche ben o frío, Llou. Xa te dixen que non era boa idea fuxir, Llou.

Estás amolado, Llou.


1 comentario: