domingo, 31 de octubre de 2010

Carta al secuestrador de Retranca.



Por Jano/Cota.

Querido Jiménez Godoy. Paz y Bien.

En el número que usted secuestró de la Revista Retranca se estrenaba nuestro personaje Nacho Camacho. En realidad todo parte de un desafortunado malentendido que deseamos aclarar: Nacho Camacho no fue creado para la revista Retranca. Nosotros creíamos que lo estábamos enviando a la Revista de Transportistas Católicos (Retransca). Imagínese nuestro desagrado al darnos cuenta del error que nos llevó a meter a nuestro personaje en esa cueva de Retranca, reducto de inmorales izquierdistas, herejes y  borrachos. Tiene usted toda la razón y hace muy bien al secuestrar la revista. Nosotros hubiésemos hecho lo mismo, pero queremos hacerle ver que Nacho Camacho es inocente. Él no tiene nada que ver con esos otros personajes con los que ahora comparte zulo en esa imprenta de Murcia. Nacho se siente solo, tiene miedo y sufre las novatadas de esos otros monigotes a los que usted tiene justamente encerrados. Incluso es probable, Dios no lo quiera, que le estén obligando a comer esos falsos pimientos de Padrón con los que la huerta murciana pretende envenenar al mundo entero y que en sabor, frescura, calidad, textutra y apariencia son totalmente ajenos a los verdaderos pimientos que cultivamos en Galicia. Además, los de ustedes pican todos.

Tampoco nosotros, creadores de Nacho Camacho, tenemos nada que ver con esos otros dibujantes, escritores y guionistas que hacen burla de la Iglesia y cuyas almas tiene usted también secuestradas con todo merecimiento. Ellos y sus creaciones tienen abiertas de par en par las puertas del infierno, eso lo sabemos usted y nosotros. Pero nuestro caso es diferente. Si usted vuelve a ver la única de nuestras tiras en la que hacemos referencia al Santo Padre, no encontrará en ella crítica alguna. Ésta es:


En realidad se trata de una adaptación libre de la encíclica Pascendi Dominici gregis (Todos los griegos son maricones a los ojos de Doménico) y en ella nuestro personaje Nacho Camacho, del que podríamos decir que comparte con usted todo un catálogo de valores, trata de enseñar al joven Junior lo que San Pío X nos transmite a modo de conclusión en su famosa encíclica, que termina con la siguiente frase: "Besarse entre hombres es mariconada".

Nosotros estamos dispuestos a negociar directamente con usted la liberación de Nacho Camacho. Nos preocupa  bien poco la suerte que corran el resto de secuestrados, si es que no están muertos ya, que ojalá lo estén. Como gesto desesperado de buena voluntad, nos hemos currado un nuevo guión para la anterior tira, y estamos en condiciones de presentar un trabajo que, sin duda, será de su agrado. Ahí va:



Para terminar, querido secuestrador, le recordamos un pasaje de la Biblia, que dice textualmente (Salmos 10:14-16):
"Si peco, tú me vigilas, y de mi falta no me disculparás. Si prevarico ¡ay de mí! Si soy inocente, no podré levantar la cabeza, harto de la ignominia y ebrio de penas.
Y si me levanto, tú me cazarás como a un león, y contra mí vuelves a hacer ostentación de tu poder. Cabrón." (La última palabra es de nuestra cosecha).

Atentamente.

Alejandro Viñuela, Jano.
Rodrigo Cota.

22 comentarios:

  1. Orixinal e divertidísima protesta. Moito me reín. Parabés pola defensa da liberdade do voso traballo e parabéns a Kiko Da Silva pola Revista Retranca, que mercarei en canto chegue aos kioskos.

    ResponderEliminar
  2. Mi solidaridad a Kiko y a todos los que hacéis Retranca. Saludos.

    ResponderEliminar
  3. Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, que bueno, pues si que os lo habéis currao, me duele la cabeza de tanto reir, bueno y la resacaaaa!!!!

    XDD

    ResponderEliminar
  4. Me gusta tanto la primera tira cómica como la segunda. Un saludo a todos los colaboradores de Retranca, y que cumpla muchos más.

    ResponderEliminar
  5. no me extraña que hayan secuestrado la revista por la portada. No por lo del papa en sí, es que es muy mala. El humor, eñ dibujo, la idea es muy cutre. A mi no me interesa el papa ni la iglesia católica, pero es un atentado a las artes gráficas

    ResponderEliminar
  6. Boísima entrada. Haberá que secuestrar ao secuestrador!! Despois de leer estas duas tiras xa non podo esperar máis para leer o estreno de Nacho Camacho.

    ResponderEliminar
  7. Pues a mi si me gusta la portada, me parece buena y divertida, y ademas describe muy bien la lluvia de millones que se gasta la Xunta del PP para traer al papa

    ResponderEliminar
  8. Parece ser que Retranca se distribuirá a mediados de esta semana. Enhorabuena a todo el equipo. Y a Jano-Cota por Nacho Camacho y por este post.

    ResponderEliminar
  9. Muy divertida la protesta. Estaré atenta para comprar la revista en cuanto salga.

    ResponderEliminar
  10. Revista de Transportistas Católicos ;))

    ResponderEliminar
  11. Felisitasións. Ghústame moito como lle respondes ó
    integhrista ese da imprenta.

    É moi importante faser sempre o que che pete.

    Isto faime vir á memoria un deses momentos felises que tiven na mosedade, que foi cando merquei un camión. Sempre foi o meu soño.

    Cando fun a velo souben dende o primeiro instante que era para mín. Foi unha revelasión. Eses faros ghrandes, coma querendo saír da carrosería, a súa cor vermella fogho...Foi a primeira ves que me namorei de verdade.

    Era o Barreiros mais ghuapo que vira na minha vida. Lémbrome dos seus asentos tapisados de eskai marrón, tan aghradesidos. Se se emporcaban, pasáballe unha baieta e xa estaban coma ó prinsipio, relusientes.

    E condusilo, que vou desir diso?. Unha marabilla. O volante ghrande, que cando xirabas nunha curva paresía que peneirabas. E o seu doble embraghe non era normal. O melhor do mundo.

    Qué ben o pasaba eu na estrada, adiantando a outros camións, sentíame na ghroria cada ves que pasaba a alghén. Sempre me ghustou ir diante e co meu Barreiros o conseghía. Sempre había alghén que se picaba, pero non eran quén de me adiantar.

    Qué tempos aqueles! Os de aghora tampouco están mal, pero xa non teño camión.

    Apertas camioneiras.

    ResponderEliminar
  12. Para una mejor comprensión del tema que nos ocupa, recomiendo seguir este enlace:

    http://revistaretranca.blogspot.com/2010/11/o-papa-rodeado-de-pasta-non-monxas.html

    ResponderEliminar
  13. Buenísimo el post, y éste último enlace demuestra que Jiénez Godoy es un falso y tiene una escala de valores muy rara. Larga vida a Retranca.

    ResponderEliminar
  14. Polos seus feitos os coñeceredes. A ver se non vai ser que o que molesta de Retranca non son as críticas á igrexa, senón outras cousas.

    ResponderEliminar
  15. Pues vaya un inculto.

    Los pimientos de murcia no son de padron, por lo tanto no pican. Y más quisieras tu que los pimientos de Galicia se parecieran a los de Murcia. Ni los pimientos, las lechugas, tomates, naranjas, limones, melocotones, albaricoques, etc.

    Lo dicho, vaya un inculto.

    ResponderEliminar
  16. http://www.eladerezo.com/la-alacena/los-pimientos-de-padron-se-llamaran-pimientos-de-herbon.html

    Precisamente la mala calidad de las burdas imitaciones que se cultivan en lugares como Murcia obligó a crear la denominación "Pimientos de Herbón", para distinguir los auténticos de los falsos. Eso lo sabe todo el mundo, salvo tú. A ver si va a resultar que el inculto no soy yo.

    Un saludo.

    ResponderEliminar
  17. Si, tu eres el inculto.
    Los pimientos de Padrón proceden de Padrón (La Coruña).

    Los pimientos de Murcia son Rojos o Verdes, pero no pican. Tienen más carne y sabor que los de Padrón, no envenenan a nadie y no pican.

    Ah, y no pican.

    Insisto, tu eres el inculto.

    Saludos!

    ResponderEliminar
  18. Mirar esto:

    http://jimgodoy.blogspot.com

    ResponderEliminar
  19. Los pimientos de Padrón, querido-a, proceden de Herbón (A Coruña). En diferentes lugares, como Murcia, se cultivan falsos pimientos de Padrón que saben a rayos. Son verdes y pican todos. Esa realidad no depende de que a ti te guste o no, ni de que estés mal informado ni de que te empeñes en negarlo. Puedes informarte o no hacerlo, pero para desgracia de cualquier paladar, los falsos pimientos de Padrón que coloca la huerta murciana son un veneno. Por cierto, si quieres probar un pimiento de Padrón auténtico, exige que en la bolsa ponga "Pimientos de Herbón". En caso contrario te arriesgas a comer un subproducto procedente de Murcia o de Marruecos de una calidad infame.

    ResponderEliminar
  20. He de decir que Rodrigo tiene razón. Si algún día tienes la suerte de visitar nuestra tierra, veras bolsas de falsos pimientos de padrón, en letra pequeña cultivados en Murcia ( saben mal y pican todos) o los auténticos pimientos de padrón,, cultivados en herbón ( uns pican e outros non; Saben de puta madre). Dicho lo cual, el inculto, ignorante y ..... Eres tu anónimo murciano, comparar nuestro magnifico pimiento con vuestra burda copia de infausto recuerdo para nosotros, gallegos orgullosos de nuestra gastronomía. Bobo. Femia castradora, nestes casos, ninghen millor Ca ti pra espricarlle o ghañan este catro cousas, preghoche co faghas.

    ResponderEliminar
  21. ¡¡Escándalo en radio Cope Pontevedra contra la libertad de expresión!!

    http://foro.pontevedracf.net/viewtopic.php?f=1&t=8782&p=192679#p192679

    ResponderEliminar
  22. Home, Bolingha, canto tempo!. Dame moito ghusto falar contigho. Pensei que estabas a recuperarte dunha sobredose de omegha 3 das xoubas esas que comiches.

    Para unha ves que me pides unha espricasión, éche para que digha algho sobre pementos...

    Dá ighual. Alá vou:

    Eu tinha un moso cosinheiro fai uns anos e ensinoume moito sobre pementos e mais cousas. O pemento de padrón, desía Fausto, é coma as trufas, que lle pós uns poucos a un prato e é outra cousa. Menos co cosido, vai con todo. En contra da creensia de que soio se comen fritidos. Nesa tempada que estiven co Fausto, saíanme os pementos de padrón polas ourellas. Ata me levou un día a Herbón para que vira o proseso de cresemento dos pementos.Fomos porque leu que íbase faser unha festa ghastronómica alí, e cando cheghamos levou un chasco, porque non era o día dos pementos, senón que era o día que fan a tortilla de patacas mais ghrande do mundo.

    El sempre desía que os clons mursianos nin tiñan sabor , nin presensia no prato nin nada de nada. Que era coma se lle botas aun ghiso unha bola de petanca. Está ahí para faser bulto e logho pésache na barrigha todo o día.

    Espero haberche servido para algho, Bolingha. Tamén pódoche dar consellos sentimentais,botar as cartas e ler os posos do café.

    Apertas.

    ResponderEliminar